շնորհքին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ շ(ը)•նորհ•քին 

Ածական

  1. կարգին, վայելուչ ◆ Շնորհքին մարդ
  2. քաղքավարի, բարեկիրթ, կիրթ ◆ Շնորհքին խոսել

Մակբայ

  1. հարկ եղախին պես ◆ Երկու ամիս է այստեղ ես և դեռ քաղաքը շնորհքին չես տեսել։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս կարգին, վայելուչ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]