վայելուչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑjɛˈlut͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ վա•յե•լուչ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- պատշաճության պահանջներին՝ կանոններին համապատասխանող, պատշաճ, բարեպատշաճ, բարեվայելուչ ◆ Վայելուչ վերաբերմունք՝ վարքագիծ։
- վայելչության՝ պատշաճության կանոններին համապատասխան վարվող՝ վերաբերվող, բարեբարո ◆ Վայելուչ երիտասարդ։
- գեղեցիկ, դուրեկան ◆ Վայելուչ զգեստ։
- սազական, սազող, հարմար, պատշաճ, համապատասխան ◆ Իր դիրքին վայելուչ պահվածք՝ կեցվածք։
- բարեհարմար, հարմարավետ ◆ Վայելուչ բնակարան՝ կահավորություն։
- պարկեշտ, բարոյական ◆ Վայելուչ աղջիկ՝ վաստակ։
- քաղաքավարի, բարեկիրթ, բարեկրթություն՝ քաղաքավարություն արտահայտող, հարգալից ◆ Վայելուչ չէ այդպես աղմկալի ծիծաղելը տիկինների ներկայությամբ։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- պատշաճ, բարեպատշաճ, բարևայելուչ, վայելչական, կարգին, օրինավոր
- բարեբարո
- հարմար, բարեհարմար, պատշաճ, սազական համապատասխան (հնց․) անկավոր, ճահավոր
- գեղեցիկ, դուրեկան, բարետես, վայելչատես, կոկլիկ, կոկիկ
- տե՛ս պարկեշտ
- քաղաքավարի, բարեկիրթ, հարգալից, վայելչավոր, վայելչավարի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։