Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ շո•յել

Բայ

ձեռքը մեղմ, քնքշաբար քսել, ձեռքով փայփայել, փայել
փաղաքշել, գուրգուրել
մեղմորեն կպչել ◆ ուռենու շիվերն ամեն մի քայլիս շոյում են դեմքս այնպես քույրորեն (Վ.Բաբայան) (փխբ․)
հաճույք պատճառել, հաճելի լինել (լսողություն, տեսողություն և այլն) ◆ թարմ թրթիռներով կանացի ձայն մը, որ մարդուս հոգին կշոյե, երբ կհուզվի (Լ. Շանթ) (փխբ․)
խրախուսելով, գովելով սիրտը շահել ◆ ես չե՛մ էլ ուզում, որ դուք ինձ շոյեք, դուք չե՛ք որ պիտի սնեք իմ հոգին (Ե. Չարենց) (փխբ․)
ծեծել, հարվածել ◆ երբ ես մեկը շոյեմ, այն չի վերադարձնել ներվածը (Կ. Կարտոնի)

փայփայել, փայել, սղալել (հնց․)
փաղաքշել, խանդաղատել, գուրգուրել (գուրգուրալ), գրգալ, սիրաշահել, սիրտը շահել, փիշի-փիշի անել
տե՛ս շողոքորթել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ to caress, pet, fondle գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ гладить (ru) ‎(gladitʹ), погложивать (ru) ‎(pogloživatʹ), погладить (ru) ‎(pogladitʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։