Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ շրջակայ

վանկեր՝ շ(ը)ր•ջա•կա

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

շուրջը տարածվող՝ եղող, շրջապատող (տարածության մասին) ◆ Շրջակա տեղանք՝ տարածություններ։
շուրջը գտնվող՝ հավաքված ◆ Շրջակա ամբոխ։
(առավելապես հոգնակի) նույնն է՝ շրջակայք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ окрестный (ru) ‎(okrestnyj), соседний (ru) ‎(sosednij), близлежащий (ru) ‎(blizležaščij), окрестность (ru) ‎(okrestnostʹ), окрестности (ru) ‎(okrestnosti) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։