Հայերեն

ՄՀԱ՝ [ʃɾd͡ʒum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ շ(ը)ր•ջում

Ստուգաբանություն

Գոյական

շրջելը, շրջվելը
(լեզվբ․) բառիմաստի այնպիսի փոփոխություն, որի հետևանքով նախկին իմաստը անհետանում է և առաջ է գալիս նոր իմաստ
նույնն է՝ շրջադասություն

Բացատրություն

(ֆզլգ․) (հոգեբ.) հոգեբանական տարրերի նորմալ ընթացքի և հաջորդականության խանգարում, դրանց փոխատեղումը, շրջումը կամ փոխարինումը՝ ընդհուպ հակառակ իմաստով
(մրմն․) մարմնամարզիկի շուռ գալն է գլխիվայր, հենված ուղիղ ձեռքերին։ Երկրորդ դեպքում տերմինին ավելանում է «ձեռնծալ» բառը։ Շրջումները հիմնականում կատարվում են արտակորված, հետևաբար էլ նշումներ չեն պահանջվում, իսկ երբ կատարվում են կոնքա-ազդրային հոդերում ծալված, ապա նշվում է այդ մասին։
(մրմն․) մարմնի պտուտական շարժում է լրիվ շրջվելով և ձեռքերի կամ գլխի միջանկյալ հենումով կամ ձեռքերի ու գլխի միաժամանակ հենումով ճախրման մեկ երկու փուլով
(մրմն․) կատարվում է մարմնի գլխիվայր շուռ գալով հենված ձեռքերին։ Եթե կատարվում է ծալված մարմնով, ապա կոչվում է ծալաշրջում։
(լեզվբ․) նախադասության կամ բառակապակցության անդամների` տվյալ լեզվի համար ընդունված կարգի փոփոխությունը, շրջումը
(անասն․) ծննդաբերական օգնության եղանակ, պտղի շրջելը արգանդում դիրքը ուղղելու նպատակով

Հոմանիշներ

տե՛ս շրջադասություն
տե՛ս հեղաշրջում
արտաշրջում

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ переворачивание (ru) ‎(perevoračivanije), перевёртивание (ru) ‎(perevjórtivanije), переворот (ru) ‎(perevorot) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ опрокидывание (ru) ‎(oprokidyvanije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ лицовка (ru) ‎(licovka), лицевание (ru) ‎(licevanije), перелицовка (ru) ‎(perelicovka), перелицовывание (ru) ‎(perelicovyvanije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Կ․ Կ․ Բաբայան, Մարմնամարզական տերմինների տեղեկատու բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1985 — 184 էջ։
Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։
Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։