շփոթել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ շ(ը)•փո•թել 

Բայ

  1. սխալմամբ մի բան մի այլ բանի տեղ դնել, ընդունել, խառնել
  2. շփոթության մեջ գցել, շփոթմունք պատճառել
  3. սխալ, թյուր համարում ունենալ ◆ Ինձ մի՛ք շփոթի ձեր մանկլավիկների հետ։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. խառնել
  2. տե՛ս հուզել, վրդովել
  3. տե՛ս շփոթեցնել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]