ոսկի

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vɔsˈki]

Ոսկե զարդեր

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ոսկի

վանկեր՝ ոս•կի 

Ստուգաբանություն

Չունի հավաստի ստուգաբանություն․ կասկածելի են և՛ հնդեվրոպական մեկնաբանությունները (օրինակ՝ *aues- «լուսավորել» արմատից), և՛ ոչ հնդեվրոպական (փոխառության) կասկածները (հմմտ․ ֆիններեն aske «պղինձ» և շումերերեն guškin «ոսկի») լատ․ Aurum

Գոյական

1. քիմիական տարր. դեղնագույն ազնիվ մետաղ, որ օգտագործվում է թանկագին իրերի ու զարդերի համար և իբրև արժեքի չափանիշ (քիմ․)
2. (երկրբ․) Մենդելեևի պարբերական համակարգի I խմբի տարր, վառ դեղին, փափուկ, ծանր մետաղ է
3. ոսկյա իրերի, զարդերի ընդհանուր անվանում
4. ոսկեթել
5. ոսկեդրամ

Ածական

1. ոսկյա, ոսկեղեն, ոսկուց պատրաստված
2. ազնիվ, բարի դրական հատկանիշներով օժտված ◆ Ոսկի մարդ, ընկեր։
3. ոսկեգույն ◆ Ոսկեգույն հասկ, տերև։ (փխբ․)
4. վառ, շքեղ, պերճ ◆ Ոսկի երազաներ։ (փխբ․)

Գոյական

1. ոսկեցոլ շողեր, ճառագայթներ, ճաճանչներ, ոսկեգույն ցոլք ◆ Արևի ոսկի: (փխբ․)
2. բարիք, բերք (առավել ցորենի, գարու մասին) (փխբ․)
3. դեղին տերևներ ◆ Պաղ քամին ծառերի վերջին ոսկին է թափում։ ◆ ՎԴ
4. դեղին գույն երանգավորում ◆ Աշնան ոսկին է դաշտերը պատել։ (Գրական թերթ)

Հոմանիշներ

1. ոսկեդրամ
2. ոսկեղեն
3. ոսկե
4. գանձ, հարստություն
5. ազնիվ, բարի
6. շքեղ, պերճ

Արտահայտություններ

1. ոսկի բզեզ - ոսկեգույն, կանաչավուն պատյանով մի տեսակ բզեզ (կենդբ․)
2. ոսկու անձրև - նույնն է` ոսկե անձրև
3. ոսկու գաղթ - ոսկու տեղափոխությունները մի վայրից մի ուրիշը, բնական ճանապարհով
4. ոսկու լեռներ խոստանալ - շատ աբներ խոստանալ, անկարելի բաներ խոստանալ
5. ոսկու հանք - եկամտի հարուստ աղբյուր, եկամտաբեր տեղ
6. ոսկու հորթ - նույնն է` ոսկե հորթ
7. ոսկու միգրացիա - տե´ս ոսկու գաղթ
8. ոսկու տոպրակ - շատ հարուստ մարդ
9. ոսկի խոսքեր
10. ոսկու արդյունաբերություն
11. ոսկու մեջ լողալ
12. ոսկու պարկ
13. ոսկի ապարանջան ունենալ
14. ոսկի եղեգ(ն) - ոսկեղեգ(ն)
15. ոսկի խնձոր - տե´ս տղա, մանչ
16. ոսկի կակա, ոսկի կտիկ - տե´ս հաղորդություն
17. ոսկի նարդես - տե´ս հորուտ
18. ոսկու պես հալել, գլուխն ածել - տե´ս հասկացնել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ gold գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ золото (ru) ‎(zoloto), золотой (ru) ‎(zolotoj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։