ոսկրաբանություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɔskɾɑbɑnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ոս•կրա•բա•նութ•յուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- կազմախոսություն այն բաժինը, որ ուսումնասիրում է ոսկորները
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- ոսկրագիտություն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɔskɾɑbɑnutʰˈjun]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
հուն․ osteon` «ոսկր» + logos` «գիտություն»
Բացատրություն
- (ֆզլգ․) կազմաբանության գիտաճյուղ, որն ուսումնասիրում է ոսկրային կմախքի առանձին ոսկրերի կառուցվածքը, զարգացումը և փոփոխությունները
Հոմանիշներ[խմբագրել]
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։