որոշիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vɔɾɔˈʃit͡ʃʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ո•րո•շիչ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. որոշող, տարբերակող
  2. որոշելուն ծառայող
  3. (փխբ․) վճռական, ճակատագրական, բախտորոշ
  4. (քրկն․) նախադասության գոյական կամ գոյականաբար գործածված անդամի լրացում, որ ցույց է տալիս լրացյալի որպիսությունը՝ հատկությունը ևն, որևէ կարգի հատկանիշ (որակական, քանակական և այլն) ցույց տվող լրացում
  5. (մաթ․) ◆ Մաթեմատիկական արտահայտություն, որի օգնությամբ կարճ ու պարզ կերպով կարելի է ձևակերպել առաջին աստիճանի հանրահաշվական հավասարումների լուծման ու ուսումնասիրության կանոնները։
  6. (հոգնակի՝ որոշիչներ) Կաղապար:գրդրն տասնորդական ընդհանրական դասակարգության մեջ փաստաթղթերի լեզվական, ժամանակագրական և այլ կարգի ինդեքսավորված բնութագրեր
  7. հիերոգիլիֆային կամ սեպագիր արձանագրություններում այն նշանները, որոնք դրվելով հիերգոլիֆների կամ սեպագրերի կողքին է պատկանում տվյալ նշանով արտահայտված բառը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բնորոշ, հատկանշական, հատկանշային
  2. տարբերակիչ
  3. (փխբ․) վճռական, վճռողական, վերջնական

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. որոշիչ հոդ (քրկն․) - խոսքի մեջ առարկայի որոշյալ առում ցույց տվող հոդ
  2. որոշիչ երկրորդական նախադասություն, (քրկն․) - գլխավոր նախադասություն որև է անդամի համար որպես որոշիչ ծառայող երկրորդական նախադասություն

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
  • Հ․ Լ․ Զաքարյան, Կետադրական բառարան․ Ուսումնական տեղեկատու, Երևան, «Զանգակ», 2013 — 240 էջ։