Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ուխ•տա•դ(ը)ր•ժութ•յուն

Ստուգաբանություն

ուխտազանցություն, երդմնադրուժություն, երդմնազանցություն, երդմնուրացություն, ուխտանենգություն, ուխտադավություն, երդմնադավություն, խոստմնադրություն, խոստմնազանցություն, պայմանադրություն, պայմանազանություն, երդմնազեղծություն, ուրացողություն
տե՛ս կարգուրացություն, կարգաթողություն,
տե՛ս հավատադրժություն, հավատարացություն
(բրգ․) բացասական բարոյական հատկություն, որ բնութագրում է չարամիտ դավադիր գործողություններ, ուրիշի վստահությունը գիտակցաբար խաբելը կամ ընդունած պարտավորությունների ճչացող խախտումը

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ perfidy, defection գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ клятвопреступление (ru) ‎(kljatvoprestuplenije), вероломство (ru) ‎(verolomstvo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։