Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ու•ղեկ•ցել

Ստուգաբանություն

մեկին ուղեկից դառնալ, ճանապարհորդության ընկերանալ
առաջնորդել, տանել
պահպանելով՝ հսկողությամբ ևն մեկի հետ գնալ նրան ուղեկցում Էին գինված պահակները
ճանապարհորդության՝ ընթացքի (նաև կյանքի, գործունեությա և այլն) ժամանակ ընթացողի հետ լինել, մեկից՝ մի բանից անբաժան լինել ◆ տուն ուղեկցեց նրան լուսինն արթուն ԳՍ։
զուգակցել, զուգորդել, միաժամանակ տեղի ունենալ ◆ Կենդանի օրգանիզմում քիմիական բարդ պրոցեսներ են ուղեկցում մկանների, գլխավորապես՝ նյարդերի և ուղեղի աշխատանքին։ ԱԲ։
մոտիկից՝ զուգահեռաբար ընթանալ, զուգընթաց լինել՝ շարժվել ◆ Մի քանի օր նրանց շարունակ

ուղեկցում Էր խաղաղ Արածանին։ ՍՋ։

ընկերակցել, ընկերանալով մեկին մի տեղ տանել՝ հասցնել ◆ Նա հյուրերին ուղեկցեց մինչև փողոց։
(փխբ․) պատահել, վիճակվել ◆ Դեռ դժվարություն Է մեզ ուղեկցում։ ԳԲ։
(փխբ․) հետևել (աչքերով, հայացքով ևն) ◆ Նախագահը անբարյացակամ հայացքով ուղեկցեց այցելուին մինչև դուռը։
(անհնձն․) օժտել ◆ Դուք անհրաժեշտ եք գտնում ձեր դիապոզիտիվները ուղեկցել ռուսերեն տեքստով։ (Ֆիզիկոսները կատակում են)։
(սխ․) ուղղել ◆ Ամբարձիչ կռունկը բարձրանում Է դեպի մետաղաձուլական շերեփը, Սերգեյ Մանուչարյանը այն ուղեկցում Է դեպի կաղապարները ՎԱ։

ճանապարհորդակցել, ճանբորդակցել, ուղեկից լինել
ուղևորել, ճանապարհել, ճանապարհ, գցել, ճանապարհ դնել, ճանապարհ ձգել, ճամփա դնել, ճամփա գցել, ճամփա հանել, ճամփու դնել, ճամփու գցել, հուղի հանել (գվռ․) առաջնորդել, տանել
տե՛ս հսկել
զուգակցել, զուգորդել,
զուգընթանալ
ընկերակցել
(փխբ․) հետևել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ accompany գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сопровождать (ru) ‎(soprovoždatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։