ուղընթաց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [uʁənˈtʰɑt͡sʰ]

վանկեր՝ ու•ղըն•թաց 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) ուղղություն, ընթացք, կուրս ◆ Մենք գործ ունենք կանխապես ծրագրված քաղաքական ուղընթացի հետ, որի նպատակն է կոտրել հայ ժողովրդի կամքը։ Երեկոյան Երևան