Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ուս•մաս•վա•րութ•յուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

(հպվ․) ուսմասվար լինելը ◆ Թողնելով ուսմասվարությունը, դարձավ նորաստեղծ կոլեկտիվի անդամ։ (Սովետական Հայաստան)
ուսմասվարի պաշտոնը

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ должность (ru) ‎(dolžnostʹ), деятельность завуча (ru) ‎(dejatelʹnostʹ zavuča) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Մարգարյան Ալ․ Ս․, Հայոց լեզվի հապավումների բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1979 — 149 էջ։