չալա

Հայերեն բարբառային բառ

չալա 1

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑˈlɑ]

վանկեր՝ չա•լա 

1. Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ հոր, փոս, խրամ
2. Հավարիկ՝ ջուլհակի հոր

Արտահայտություններ

1. չալա կտրել,
   1. փոս փորել, խրամ փորել ◆ Դե քյեցեքյվըեսկուն ըմբարեն չորք թըրափավը չալա կտեցեքյ, մաչը կուպրավ լըքրեքյ, վերկյողը կյա մանչընգյնե, փըռնինքյ։ Հժհք
   2. հարաբերությունները վատանալ ◆ Գնա քթի բի, թե չէ միր մեչը չալեն կտրած է։ (Գարեգին Սևունց)

Հայերեն բարբառային բառ

չալա 2

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑˈlɑ]

վանկեր՝ չա•լա 

1. Թբիլիսի՝ տաշեղ
2. ծղոտ, չոփ ◆ Դարիեն թավել թավիլ է գալի ու հիդը տանում է չալա: (Գարեգին Սևունց)

Հայերեն բարբառային բառ

չալա 3

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑˈlɑ]

վանկեր՝ չա•լա 

1. Նոր Նախիջևան՝ գործածվում է կապակցության մեջ

Արտահայտություններ

1. չալա անել, Նոր Նախիջևան՝ հացահատիկի հնձած հասկերը առանց խուրձ կապելու դեղ անել

Հայերեն բարբառային բառ

չալա 4

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑˈlɑ]

վանկեր՝ չա•լա 

1. տե՛ս չլա¹ 4 նշան

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։