չարախոս
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑɾɑˈχɔs]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ չա•րա•խոս
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- ուրիշի մասին վատ բաներ խոսող, բամբասող
- զրպատիչ, չարամտորեն ուրիշ(ներ)ին ամբաստանող՝ մեղադրող
- չար՝ վատ բաներ խոսող, զազրախոս, հայհոյախոս
- չարախոություններ պարունակող
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- չարաբան, չարալեզու, չարաբերան, բամբասող, բամբասասեր, չարասաց, շոգմոգ, քսու, քսմոս, փասքուս, խժալեզու, օձալեզու, կոշտալեու, (հնց․)՝ չարահավակ, չարանվագ, սլաքալեզ, վատաբան, վատախոս, ընդերկնահաչ, դառնախոս՝ (գվռ․)՝շոլոֆիկ, ցրտախոսք, շան լեզու (գռհկ․)
- զրպատիչ, զրպարտող, բանսարկու, ամբաստանիչ
- տե՛ս զազրախոս, հայհոյախոս
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։