Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր ՝ չ(ը)ն•չին
ոչ կարևոր, կարևորություն չունեցող, անկարևոր ◆ Չնչին
շատ փոքր՝ թույլ՝ անզոր ◆ Մենք իր մոտ լու ենք չնչին Հովհաննես Թումանյան
փոքր, աննշան, շատ քիչ ◆ Չնչին ◆ Չնչին
անարգ, ստոր, ոչնչության հավասար ◆ Չնչին
աննշան, փոքր, փոքրիկ, քիչ, ոչինչ, խղճուկ, (փխբ․) (հնց․) (գվռ․) ՝ չնչոտ, զռզիկ, կոնծոլոտ, կոծոլոտ, գնձոտ, քոծոլ, քստիկ, քնձռոտ, քոնձոտ, քնձլոտ, քնձոտ, տժգին, տռամեջ, ծռտի-մռտի, ծռտի-պռտի, մանր-մունր, ցիթի-փիթի, մազի չափ, մի աքլորի բեռ
անկարևոր, անարժեք, (փխբ․) (գվռ․) ՝ մանեթանոց, մանեթնոց
անզոր, թույլ
անար, ստոր, սնոտի, փցուն, փանաքի (հնց․)
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։
