չոլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ չոլ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

չոլ1[խմբագրել]

Գոյական

  1. (գվռ․) վայրի՝ անբնակ տեղ ◆ Այ պաղ ջրեր, զուլալ ջրեր որ գալիս, որ գաիլիս, եք սարերից գալիս անցնում հնդ ու չոլեր, յարս էլ խմեց էդ ջրից։ Հովհաննես Թումանյան
  2. (լեզվբ․)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. չոլերը ընկնել - թափառական դառնալ թափառել ◆ Թող չոլերն ընկնի։ (Շիրվանզադե)
  2. չոլերը գցել - դրուստ անել, թափառական դարձնել ◆ Որ են շունն էլ չոլերը գցես՝ անտեր, սոված թողնես, հալածես, կվայրենանանա Հովհաննես Թումանյան
  3. չոլերը չափել - թափառել ◆ Չոլերը չափելով, ոչխարս անտեր, ընկել եմ հանդերը։ Հովհաննես Թումանյան

չոլ2[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) ամերիկյան հնկացիական լեզու․ պատկանում է մայա լեզվախմբին

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։