չոռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ չոռ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (գյուղտնտ․) խաղողի և բոստանային բույսերի սնկային հիվանդություն ◆ Խորդենուն չոռ էլ չի դիպչի։ Հովհաննես Թումանյան
  2. անասունների վարակիչ հիվանդություն ◆ Տավարի մեջ չոռ է ընկել։ Ստեփան Մալխասյանց
  3. հայհոյանքի, հանդիմանության և անեծքի բացականչություն ◆ -Չո՛ռ, չ՛ոռ, ձեր գլուխն ուտեք, քանի ոռնաք, - կանչում էր երիտասարդ հովիվն ու փետով զակում շներին։ Հովհաննես Թումանյան ◆ -Չոռ… դե հիմի միտդ պահի։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. չոռ ու ցավ - հնադիմանական արտահայտություն ◆ -Ո՞վ ես։ -Ներս թող, այն տանտեր, նե՛րս…- Ա՛յ, ներս ու քեզ չոռ ու ցավ։ Հովհաննես Թումանյան
  2. չոռ կպչել (անեծք) - հիվանդանալ ◆ Այ չոռ կպչի քեզ։
  3. չոռը տանել՝ տալ - չոռով հիվանդանալ (խաղողի վազերի և բոստային բույսերի մասին)
  4. չոռի տիզ, (կենդբ․) - նույնն է ոստայնատիզ

Աղբյուրներ[խմբագրել]