պահլավերեն

Հայերեն

• ՄՀԱ^(key): [pɑhlɑvɛˈɾɛn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պահլաւերէն

Վանկեր՝ պահ•լա•վե•րեն 

Գոյական

1. սասանյաների և պարթևների դարաշրջանի պարսից գրական լեզուն, որ կոչվում է նաև միջին պարսկերեն

Ածական

1. պահլավական լեզվով

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։