Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պայ•ծա•ռա•նուն

Ստուգաբանություն

պայծառ՝ անբասիր՝ փառապանծ անուն ունեցող, մեծահռչակ
պայծառ՝ անբասիր անուն՝ հիշատակ թողած
(փխբ․) պայծառ անուն ունեցող, երջանկաբեր, երջանկավետ, երջանկությամբ համակող ◆ Իմ երազնե՜ր պայծառանուն, լցված կյանքի զվարթությամբ։ (Մարտիրոս Վեսպեր)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ савный (ru) ‎(savnyj), прославленный (ru) ‎(proslavlennyj), именитый (ru) ‎(imenityj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։