Հայերեն Դասական ուղղագրութեամբ՝ պապ
Վանկեր պապ
Ստուգաբանություն [ խմբագրել ] Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *pāp. հմմտ. միջին պարսկերեն pāpak, պարսկերեն bāb:
հոր կամ մոր հայրը թոռի համար, մեկի հոր կամ մոր հայրը ◆ Այդ գիշերներին շատ անգամ տեսնում էինք տատիս ու պապիս (Ակսել Բակունց)
(հոգնակի՝ պապեր ) նախնիներ ◆ Ես դեպի Տարոն կսլանայի, ուր ծաղկում են դաշտերն իմ պապերի (Հովհաննես Թումանյան)
(գվռ․) հայր
պապիկ, պապի (փղքշ․) , հավ (հնց․) , ջոջպապ (գվռ․) , մեծ հայր
նախահայր
տե՛ս հայր
Արտահայտություններ [ խմբագրել ]
պապի ծոցն ուղարկել - սպանել, մեռցնելպապի հարսանիքը միտը գալ - նույնն է՝ հոր հարսանիքը միտը գալ պապիս տարիքին - շատ մեծ՝ տարիքավոր՝ ծերպապիս տարվա - շատ հին, վաղուցվա, վաղնջականպապերի մոտ գնալ - մեռնելպապս էլ կարող է - հեշտ, դյուրին
Ի արտաքին հոլովում
Եզակի թիվ
Հոգնակի թիվ
Ուղղ.
պապ(ը)
պապեր(ը)
Սեռ.
պապի
պապերի
Տր.
պապի(ն)
պապերի(ն)
Հայց.
պապի(ն)
պապերի(ն)
Բաց.
պապից
պապերից
Գործ.
պապով
պապերով
երգ.
(պապում)
(պապերում)
Թարգմանություններ [ խմբագրել ] Ստուգաբանություն [ խմբագրել ] Փոխառություն՝ հունարեն πάππας :
(կրոն․) հռոմեական-կաթոլիկական եկեղեցու գերագույն առաջնորդը և նրա տիտղոսը(հնց․) հոգևոր հայր, քահանայապետ
աբբայապետ, քահանայապետ
Արտահայտություններ [ խմբագրել ]
պապի անսխալականություն ունենալ (հեգն․) - ասվում է այն մարդուն, որ իրեն գոռոզաբար անսխալ է համարում, թեև իրականում հակառակն էպապից ավելի պապական , քան զպապն պապական - ասվում է այն մարդու մասին, որ տվյալ ուղղության՝ ուսմունքի մեջ ավելի համառ ու մոլի է, քան ուղղության ղեկավարը կամ հիմնասդիրը
Ի արտաքին հոլովում
Եզակի թիվ
Հոգնակի թիվ
Ուղղ.
պապ(ը)
պապեր(ը)
Սեռ.
պապի
պապերի
Տր.
պապի(ն)
պապերի(ն)
Հայց.
պապի(ն)
պապերի(ն)
Բաց.
պապից
պապերից
Գործ.
պապով
պապերով
երգ.
(պապում)
(պապերում)
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
