պատահաբար տեղի ունեցած, ոչ օրինաչափ, ոչ իրերի (դեպքերի ևն) բնականոն ընթացքից բխող ◆պատահական մահ։
ոչ կանխատեսված՝ ոչ նախամտածված կերպով եղած՝ տեղի ունեցած ◆Պատահական մի արարք էր, որ պետք է ներել։
անսպասելիորեն մի տեղ հայտնված՝ ընկերացած՝ միացած ◆Ճանապարհի երկրորդ կեսը նա գնաց մի պատահական ուղեկցի հետ։
դեպքից դեպք երբեմն դիպվածից դիպված եղող՝ հայտնվող ◆Պատահական վաստակ՝ աշխատանք։
առանց բավարար հիմքերի՝ պատճառների ծագած (ծագող)՝ բխած (բխող) ◆Դուք պարսավում եք իմ ուղղությունը, իսկ ո՜վ է ձեզ ասել, որ նա իմ մեջ պատահական է, որ նա չի բխում հենց այն ժողովրդական ոգուց, որի անունից դուք խոսում եք։ԻՏ
որևէ պաշտոնում՝ աշխատանքում՝ բնագավառում ոչ իրավամբ հայտնված ◆Բոլորը նրան համարում էին մի պատահական մարդ կոլտնտեսության նախագահի պաշտոնում։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
