պատասխանել
Հայերեն
Բայ
- ՄՀԱ՝ [pɑtɑsχɑˈnɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պա•տաս•խա•նել
- պատասխան տալ, որևէ բանի պատասխանով բավարարություն տալ
- այս կամ այն պատասխանը տալ, որևէ պատասխան խոսք ասել, արտահայտել ներգործական և չեզոք
- պատասխան նամակ, գրություն, հեռագիր և այլն ուղղարկել
- ուսուցչին, դասախոսին և այլ պատմել իրեն տրված հարցերի պատասխանը
- այս կամ այն ձևով արձագանքել, պատասխան վերաբերրմունք ցուցաբերել, արտահայտել
- պատսխան գործողություն ձեռնարկել, իբրև մի բանի պատասխան որևէ գործողություն կատարել, որևէ գործողություն կատարել
- քննադատության, առարկության և այլն հերքումով հանդես գալ, պաշտպանել դրույթները, վարքագիծը և այլն կամ արդարացնել որոշ պատճառաբանությամբ
- պատասխանատու լինել, պատասխանատվություն կրել ◆ Ո՞վ է պատասխանելու ձեր անփթության համար։
- պատսխան զգացմունք, վերաբերմունք, ձգտում ունենալ, դրսևորել, համակրանք, սեր և այլն տածել ◆ փոխադարձ սիրով պատասխանել
- առարկություններ անել, հակաճառել, խոսքով ընդդիմանալ ընդդիմություն կամ անհամաձայնություն արտահայտել ◆ Ինչ ուզում ես ասա, միևնույն է, նա անպայման պատսխանելու է, եթե նույնիսկ ասածդ իր օգտին լինի
- դատական նիստում իբրև պատասխանող հանդես գալ
- որևէ դիմումի, հարցի քննությամբ որոշում, վճիռ կայացնել և հայտնել դիմողին
- որևէ հարցի, խնդրի, փաստի և այլն մասին որոշ կարծիք, տեսակետ, լուծում առաջարկել
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- պատասխան տալ (որևէ բանի պատասխանով բավարարություն տալ)
- ասել, վրա բերել, դիմադարձություն անել (այս կամ այն պատասխանը տալ, որևէ պատասխան, խոսք ասել, արտահայտել)
- արձագանքել (պատասխան վերաբերմունք ցուցաբերել, արտահայտել)
- հակաճառել (առարկություններ անել, խոսքերով ընդդիմանալ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։