պատճառանք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [pɑtt͡ʃɑrɑŋkʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պատ•ճա•ռանք 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. որևէ բան պատճառաբանելու՝ արդարացնելու համար բերվող հիմնավորում՝ հիմունք՝ փաստարկ, մտացածին պատճառ
  2. (հնց․) պատճառաբանություն
  3. (հնց․) պատճառ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս պատճառ
  2. տե՛ս պատճառաբանություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]