պատվիրակություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑtviɾɑkutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պատուիրակութիւն
վանկեր՝ պատ•վի•րա•կութ•յուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- պատվիրակ լինելը
- պատվիրակի պարտականություները
- (հվքկն․) պատվիրակների կազմ՝ խումբ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- դելեգատություն (հզվդ․)
- դելեգացիա (հնց․)
- տե՛ս առաքելություն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |||||
|
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։