պատրոն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [pɑtˈɾɔn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պատրոն

վանկեր՝ պատ•րոն 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ հին ֆրանսերեն patron (< լատիներեն patronus «հովանավոր»)։

Գոյական

1. (պատմ․) որևէ բանի տեր՝ գրխավոր՝ տնօրեն
2. (եկեղ․) որևէ եկեղեցի կառուցող կամ որևէ եկեղեցու հովանավոր
3. (փխբ․) տեր, պետ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս տեր, տնօրեն
2. տե՛ս խնամակալ (3)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Գոյական

1. տե՛ս փամփուշտ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։