Դասական ուղղագրութեամբ՝ պարապ
վանկեր ՝ պա•րապ
Թերևս փոխառություն իրանական աղբյուրից, բայց բուն աղբյուրը հավաստված չէ։
ոչնչով չզբաղվող, օգտակար աշխատանք չկատարող, անգործ ◆ Պարապ Պարապ
տվյալ պահին չզբաղված, զբաղմունքից ազատ ◆ Պարապ
չզբաղեցրած, չգրաված, ազատ ◆ Պարապ
դատարկ ◆ Պարապ
սին, ունայն ◆ Պարապ
անօգուտ, ավելորդ, ոչ պիտանի։ ◆ Պարապ
դատարկություն
անգործ, անբան, անաշխատ, պարապորդ, պարապ-սարապ (ժղ․) , (հնց․) , դատարկանձն, ընդունայնագործ, վիլ (գվռ․)
անզբաղ, ձեռնածալ (հզվդ․)
ազատ, թափուր
դատարկ, սնամեջ, փուչ, դատարկամեջ, սին, ունայն, ընդունայն, դափ-դատարկ, (ժղ․) մեջը փուչ
տե՛ս սին , ունայն
անօգուտ, ավելորդ
դատարկություն, պարապություն, ունայնություն, նանրություն, ընդունայնություն, սնոտիություն, սինություն, թափուրություն
առանց զբաղմունքի (մակբայ)
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։ 
