Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պարտատէր

վանկեր՝ պար•տա•տեր

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

(տնտգ․) (ֆին․) ֆիզիկական անձինք, անհատ ձեռնարկատերեր, իրավաբանական անձինք, պետական մարմինները, ինչպես նաև միջազգային կազմակերպությունները, որոնք պարտապանի՝ դեբիտորի, հանդեպ օրինական պահանջներ ունեն
(իրավ․) քաղաքացիական իրավունքում՝ պարտավորության կողմ, որն իրավունք ունի պահանջել մյուս կողմից՝ պարտապանից, կատարելու պարտավորությունը, այն է՝ իրականացնել որոշ գործողություններ կամ խուսափել որոշ գորշողություններից
հաշվապահական հաշվարկում տերմին, որը կիրառվում է այն քաղաքացիների և իրավաբանական անձանց անվան համար, որոնց նկատմամաբ տվյալ կազմակերպությունն ունի իր բալանսում արտահայտված պարտք (կրիդիտորական պարտք)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ lender գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ кредито́р (ru) ‎(kreditór), займода́вец (ru) ‎(zajmodávec), займода́тель (ru) ‎(zajmodátelʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Աշոտ Մարկոսյան, Տիգրան Դավթյան, Ամենագործածական տնտեսագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Լեգալ Պլյուս», 2008 — 218 էջ։
Արեն Կոբալյան, Իրավաբանական համառոտ բացատրական բառարան, Վանաձոր, 2005 — 80 էջ։
Ա․Հ․ Բայադյան, Ֆինանսական բացատրական բառարան, Երևան, «Ասողիկ», 2004 — 334 էջ։