պել

Հայերեն բարբառային բառ

պել 1

• ՄՀԱ՝ [pɛl]

վանկեր՝ պել 

1. Ղարաբաղ՝ ծենթ, հիմար, գիժ ◆ -Ս պալ տղա, բաղն եմ գնում։ Ահ ◆ Աս պըլել ա, օզում ա խոսե, եր պիտի կենա տիրտըկ-մերտակ տուս տա։ ՆԼՂԺբ
2. Ղարաբաղ՝ չարաճճի
3. Ղարաբաղ՝ կատաղած ◆ Թաքավերը էտ պել տղեն ասում ա. -Էտ հինչ ծմակմը մին պել կյումաշ կա, քյինի փռնե, պեր էտ եզանը նըհետ լծե, վար ըրա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

1. պել իլնել, Արարատյան՝
2. պել կտրել, Արարատյան, Մուշ՝ ապշել, զարմանալ ◆ Սրանք ըրմացան ու մնացին պել կտրած։ (Տիգրան Նավասարդյան) ◆ Ախպրտանք շվարան, պել են իլե, իրար էրես են իրիշկըմ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
3. մինչև խելունքը մըտածե, պըլելը կյետնե անց կըկենա, Ղարաբաղ՝ մինչև խելքը մտածի, թե ինչն ինչպես անի, հիմարը իր գործը՝ առանց մտածելու, անմիջապես գլուխ է բերում
4. սևեն սպունը հի՞նչ անե, պըելեն՝ խրատը հի՞նչ անե, Ղարաբաղ՝, տե՛ս սև բառի տակ

Հայերեն բարբառային բառ

պել 2

• ՄՀԱ՝ [pɛl]

վանկեր՝ պել 

1. Ղարաբաղ՝ կնքահայր, քավոր ◆ Թունի դային... տըեսավ, վըեր ուրանց շըենըմը մի հանց ըմտըծու հղեցը մարթ չկա, վըեր պըելի շինի, խոխան կնքել տա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Հայերեն բարբառային բառ

պել 3

• ՄՀԱ՝ [pɛl]

վանկեր՝ պել 

1. Նոր Նախիջևան, Արաբկիր՝ բահ ◆ Վարպետ, ասի, հոնքիլ իս, տուր ինծի պելը, քիչմ ալ ես փորիմ։ Ռափայել Պատկանյան

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։