պրակտիկա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պ(ը)•րակ•տի•կա 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

<практика <հուն. praktikos գործունյա

Գոյական

  1. (փիլիսոփայություն) հասարակության գոյության անհրաժեշտ պայմաններ ստեղծելուն ուղղված՝ մարդկանց ողջ գործունեության ամբողջությունը
  2. կյանքը՝ իրականությունը, որպես որևէ կարգի գիտելիքների, դրույթների, եզրահանգումների կիրառման ու ստուգման բնագավառ
  3. որևէ կարգի գիտելիքների գործնական կիրառումը՝ անհրաժեշտ հմտություններ ձեռք բերելու համար, որևէ բնագավառում հմտություն ձեռք բերելու սիստեմատիկ վարժությունների ամբողջությունը
  4. տեսական գիտելիքների (ուսանողների, սովորողների և այլն) գործնականում կիրառելը որպես ուսումնական պրոցեսի բաղկացուցիչ մաս ◆ Մանկավարժական՝ արտադրական պրակտիկա:
  5. գործունեության որևէ բնագավառի աշխատանքի եղանակների ու հմտությունների ամբողջությունը ◆ Հրատարակչության աշխատանքի պրակտիկան: Ուսումնասիրում ենք սովետական շախմատիստների պրակտիկան:
  6. (հզվդ․) զբաղմունքի որևէ բնագավառի գործունեություն ըստ մասնագիտության (առավելապես՝ իրավաբանների և բժիշկների մասին) ◆ Թիթլիսցի Արշակը վաղուց հետե զբաղվում Էր բժշկական պրակտիկայով Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. գործնական, կիրառական
  2. գործունյա, գործուն, գործոն
  3. տե՛ս տեսություն և պրակտիկա

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։