պրովոկացիա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɾɔvɔkɑt͡sʰˈjɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պ(ը)•րո•վո•կա•ցի•ա
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]< провокация < լատ. provocatio
Գոյական
- առանձին մարդկանց՝ խմբավորումների՝ կուսակցությունների՝ երկրների և այլն դրդելը դեպի այնպիսի գործողություններ, որոնք կարող են հանգեցնել նրանց համար ծանր, երբեմն կործանիչ, հետևանքների
- ոստիկանության գաղտնի գործակալների դավաճանական գործողությունները և դրանց իրականացման միջոցներն ու եղանակները՝ հեղափոխական կամակերպությունների գործունեությունը լրտեսելու և կազմակերպությունը քայքայող կամ թուլացնող արարքներ գրգռելու նպատակով
- խռովություն, պրովոկացիոն բնույթի ապստամբություն ◆ Փետրվարյան պրովոկացիա:
- մատնչություն
- (անասն․) ախտորոշման նպատակով և բուժման արդյունքը պարզելու համար արհեստական եղանակով հիվանդություն առաջացնելու եղանակ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- տե՛ս սադրանք, սադրում, նենգարկություն
- տե՛ս մատնչություն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։