ջախջախել
Արտաքին տեսք
Հայերեն
վանկեր՝ ջախ.ջախել
Բայ
- ուժգին հարվածով մի բան փշրել՝ բեկորների վերածել, կոտրել, փշրել։
- ուժգին հարվածով ճխլել։ ◆ Օձը միշտ պիտի խայթե, քանի մականը չէ ջախջախել նրա գլուխը (Մուրացան) :
- ծանր պարտության մատնել, կործանիչ հարվածով ոչնչացնել։ Թշնամուն ջախջախել։
- տանել, խաղը՝ մրցությունը համոզիչ հաղթանակով շահել ◆ Աշխարհի չեմպիոնը ջախջախեց հակառակորդին ։ (փխբ․)
- կոտրտել` ◆ Նա այնքան հարվածեց, որ ջախջախեց իր լախտը : (փխբ․)
- կործանել, տապալել։ ◆ Պիտի ջախջախենք կապիտալիզմի ծանր լուծը (Ավ.Իսահակյան) : (փխբ․)
- փչացնել, խախտել՝ ◆ Եվ ինքը մի քանի կցկտուր խոսքերով միանգամայն պիտի ջախջախեր նրա ուրախությունը (Նար-Դոս) : (փխբ․)
- մասերի բաժանել, մասնատել, կտրել, թռցնել։ ◆ Սրի մի հարվածով ջախջախեցի մեղապարտի գլուխը (Մուրացան) : (փխբ․)
- խոցել, հարվածելով ծանր վերք հասցնել։ ◆ Որսորդի երկթևյանը հարվածում ու ջախջախում է նրա սիրտը (Մուրացան) : (փխբ․)
- խիստ քննադատության՝ մերկացման ենթարկել։ ◆ Ժողովում ելույթ ունեցողները ջախջախեցին հափշտակիչին : (փխբ․)
- պատասխանով՝ փաստարկներով ևն հերքել հակառակորդի պնդումները՝ կարծիքները ևն։ ◆ Զեկուցողը ջախջախեց իր հակառակորդներին : (փխբ․)
- ոչնչացնել, վերացնել։ ◆ Ջախջախել մարդուս ստեղծագործական խիզախումների և ձգտումների ճանապարհին ծառացած արգելքները, -արդյոք սա չէ՞ իսկական գրողի կոչումը (Պ. Լաթիլ): (փխբ․)
- հոգեպես կամ մարմնապես ընկճել՝ տանջել։ ◆ Հոգնությունը ջախջախել էր նրան : (փխբ․)
Խոնարհում
[խմբագրել]Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ջարդել, կոտրել, կոտ, րատել, կոտրտել, փշրել, խորտակել, տապալել
- ջախել (բրբ․), ջնջխել, ճեճեխել, ճճեխել, փչխել, ջարդուփշուր անել
- ջարդուբուրդ անել, ջարդուխուրդ անել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Խոնարհում
[խմբագրել]Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։