ջերմատվություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [d͡ʒɛɾmɑtvutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ջեր•մա•տ(ը)•վութ•յուն 

Գոյական

1. (տեխ․) տաքացած մարմնի կողմից ջերմությունը շջապատինհաղորթելը
2. (կենսբ․) կենդանի օրգանիզմի կողմից շրջապատին ջերմություն հաղորդելը՝ կենսագործունեություն պրոցեսում

Բացատրություն

1. (ֆզլգ․) օրգանիզմից ջերմային էներգիայի անջատումը դեպի արտաքին միջավայր գոլորշիացման, ջերմափոխանցման (կոնվեկցիայի), ճառագայթման եղանակներով

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։