ջինջ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒind͡ʒ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ջինջ
վանկեր՝ ջինջ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բնիկ հնդեվրոպական՝ *guheniō-՝ *guhen- «խփել, ծեծել» արմատից, որից նաև ջին, գան. հմմտ. հունարեն θείνω՝ «խփել, սպանել»։
Ածական
- պարզ, մաքուր, հստակ, վճիտ՝ պարզ ջուր ունեցող ◆ Ջինջ աղբյուր։
- ոչ ամպամած, պարզ, անամպ ◆ Ջինջ օդ երկինք։
- հստակ փայլ ունեցող, ոչ մռայլ, ոչ մթագնած ◆ Ջինջ աչքեր։
- պարզ, անկեղծ, պայծառ ◆ Ջինջ հայածք՝ ժպիտ։
- պայծառ կերպով փայլող, շողշողուն, լուսապայծառ ◆ Ջինջ աստղեր։
- ոչ պղտոր, պարզ, հստակ ◆ Սիրում եմ մեր երկինքը մուգ, ջրերը ջինջ, լիճը լուսե։ Եղիշե Չարենց
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- հստակ, պարզ, մաքուր, ականակիտ, վճիտ, զուլալ, չինչին, (գվռ․)
- անամպ, անամպամած, պարզ, պայծառ, լազուր, անբիծ, անշամանդաղ
- տե՛ս պայծառ
- տե՛ս շողշողուն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։