ջուլհակ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [d͡ʒulˈhɑk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ջուլհակ

վանկեր՝ ջուլ•հակ 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ պարսկերեն julāhak:

Գոյական

• մանածագործական հաստոցով՝ ոստայնով զանազան կարգի կտորեղեն գործող արհեստավոր, ոստայնանկ, մանածագործ ։
• նույնն է՝ Ջուլհակմրջյուն։

Հոմանիշներ

• ոստայնանկ, ոյտայնագործ, կտավագործ, (հզվդ․) ոստայնահան, անկիչ, գործվուր (բրբ․), գործրար;
• սարդոստայն։

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։