ռելյատիվիզմ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [rɛljɑtiˈvizm]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ռել•յա•տի•վիզմ 

Ստուգաբանություն

<релятивизм <լատ. relativus հարաբերական

Գոյական

1. (փիլ․) իմացության տեսության իդեալիստական ուղղություն, որը ժխտում է օբյեկտիվ ճշմարտությունը՝ հիմք ընդունելով մեր բոլոր գիտելիքների հարաբերականությունը
2. (բրգ․) բարոյականության բնույթի մեկանաբանման մեթոդաբանական սկզբունք, որն ընկած է շատ մինչմարքսային և ժամանակակից բուրժուական բարոյագիտական տեսությունների հիմքում

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ релятивизм (ru) ‎(reljativizm) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։