Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սակաւապէտ

վանկեր՝ սա•կա•վա•պետ

Ստուգաբանություն

քիչ պետքեր՝ պահանջներ ունեցող, քչով բավարարվող ◆ Սակավապետ մարդ։
քիչ բան պահանջող, աճելու՝ զարգանալու համար մեծ խնամք՝ սնունդ չպահանջող ◆ Սակավապետ ուռենի։
համեստ, ոչ ճոխ ◆ Սակավապետ ճաշ։
ժուժկալ, զուսպ, զսպված կյանք վարող ◆ Սակավապետ երիտասարդ։

Բաղադրյալ բառեր
սակավապետություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ неприхотливый (ru) ‎(neprixotlivyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։