սառնարյուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɑrnɑɾˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սառնարիւն
վանկեր՝ սառ•նար•յուն
Կազմություն
[խմբագրել]Արմատ՝ սառն, արմատ՝ արյուն:
Ածական
- բոլոր հանգամանքներում սառնարյունություն պահպանող ◆ Սառնարյուն մարդ՝ գործիչ։
- սառնարյունություն արտահայտող՝ պարունակող ◆ Սառնարյուն վերաբերմունք։
- անվրդով, հանգիստ, խաղաղ, առանց ավելորդ գրգռվածություն ◆ Սառնարյուն պատասխան։
- (փխբ․) չոր, արտահայտությունից՝ կենդանությունից զուրկ ◆ Սառնարյուն երկ։
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- պաղարյուն (արևմտհ․), ձկնարյուն (փխբ․), (գվռ․) պաղապուրտ, պաղզավակ, պաղպրակ, գորտի արյունով, գորտի արյուն
- սառնասիրտ, (արևմտհ․) պաղասիրտ, պաղարյուն, ձյունասիրտ (բնստ․), (գվռ․) պաղսիրտ, հովսիրտ, պաղբերան
- տե՛ս հանգիստ, անվրդով
- տե՛ս չոր, անարտահայտիչ
- տե՛ս անտարբեր, անկարեկից
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- սառնարյուն կենդանիներ - այն կենդանիները, որոնց մարմնի ջերմությունը պայմանավորված է արտաքին միջավայրի ջերմությամբ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։