Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սեպագրութիւն

վանկեր՝ սե•պա•գ(ը)•րու•թյուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

առաջավոր ասիայի հին ժողովուրդների գրության համակարգ, որը ներկայացնում էր քարին կամ կավե սալերին փորագրվող սեպաձև նշանների ամբողջությունն ու դրանց գրության եղանակը, բևեռագրություն
սեպագիր արձանագրություն
վանկագրության հին ձև, որն արտահայտվում էր սեպանման նշանների զանազան դասավորություններով

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ cuneiform գերմաներեն՝ keilschrift դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ клинопись (ru) ‎(klinopisʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ ecriture cuneiforme

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։