Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սեվ•աց•նել

Արարատյան, Կարին, Մուշ, Թբիլիսի՝ սևացնել ◆ Աչքերուն կոպերը կսևցնե։ Զապել Եսայան
Արարատյան՝ չուզելով՝ գլուխն ազատելու համար մեկին մի բան տալ ◆ Էթամ մի դհով ․․․ բալքի ․․․ մի աշխատանքի տուտ եմ բռնում, մի քանի շայի աշխատեմ, բերեմ սևացնեմ սրան, յախես ազատեմ սրա ձեռիցը։ ՀԺհք ◆ Ես են ոսկիքը գլխիցս ռադ անելու համար իրան սևցրի, հիմի հսկացար տանուտեր սիմոն։ (Պերճ Պռոշյան)
քվեարկության ժամանակ սև քվե տալ, դեմ քվեարկել

անունը սևացնել, ◆ անվանարկել։ — Աստված իրանց աղջկերանցն էլ էն փորձանքին հանդիպեցին, ինչ որ իմ երեսին պատահեց, ով իմ աղջկա անունը կուզի սևացնիլ սուտ-սուտ զրպարտություններով։ (Պերճ Պռոշյան)
երեսը սևացնել
երեսը սևացնել, Թբիլիսի, Պոլիս՝ Չար՝ անարգ գործը բացահայտելով ամոթահար անել։ ◆ տար նես բարաթը, սիվցրու նրա երեսը։ (Գարեգին Սևունց)
ծուռ ճանապարհով գնալ, օտար տղամարդկանց հետ սեր անելով անպատիվ լինել ◆ — մի բոռա, գուզի՞ս տեսնանք ու հասու էղնինք, օր քու կնիկ ուր յերես կը սևցու։ ՀԺհք
թղթի կտորներ սևացնել
թղթի երեսներ սևացնել, գրել ◆ Տարեկան հազարավոր թղթի կտորներ սևացնում եմ, խզմզում եմ, իրանց եմ տալիս։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Թուղթ ու գրիչը

մոտս կունենամ, ծառերի հովում կնստենք, մի կողմից ծառից ընկած պտուղներն անուշ կանենք, մյուս կողմից թղթի երեսներ կսևացնենք։ (Պերճ Պռոշյան)

հոգի սևացնել
հոգին սևացնել, հոգուն մեղք անել, մեղք գործել, անազնվություն անել ◆ Երեխեքանցսբերնի պատառը կխլեմ ու հոգիս չեմ սևացնիլ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ինչպես է թույլ տվել իրան ․․․ իր ընկեր հարևանի ․․․ նշանած աղջկա վերա եդպես հոգի սևացնող բաներ իր մտքովն անցկացնել։ (Պերճ Պռոշյան)

Աղբյուրներ

Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։