սևացնել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɛvɑt͡sʰˈnɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ սե•վաց•նել
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բայ
- սև դարձնել, սև գույն տալ՝ ներկել
- թխացնել, այրելով՝ կիզելով թուխ գույն տալ ◆ Մարմինը՝ մաշկը սևացնել:
- կեղտոտել, մրով՝ ցեխով ևն կեղտոտ դարձնել ◆ Տարիների կեղտը սևացրել էր շապիկը։
- (փխբ․) սևով՝ խավարով՝ մութով պատել ◆ Ամպերը՝ թուխպը կուտակվում ու սևացնում են օրը։
- (փխբ․) մռայլ դարձնել, մռայլ տեսք տալ ◆ Ժլատությունն երեսդ է սևացրած: Հովհաննես Հովհաննիսյան
- (փխբ․) խայտառակել, անվանարկել, վարկաբեկել ◆ Սկսեց առիթներ որոնել նրան սևացնելու համար։ (Նաիրի Զարյան)
- (փխբ․) դժբախտացնել, դժբախտ՝ ողբալի՝ թշվառ վիճակի մեջ գցել ◆ Անառակ երեխան սևացրեց խեղճ մոր կյանքը։
- (փխբ․) խիստ ամոթանք տալ, պախարակել ◆ Բոլորի ներկայությամբ նա սևացրեց զրպարտիչին։
- (փխբ․) հերկելով՝ փորելով կամ այլ կերպ թարմ հողով պատել, թարմ՝ սևագույն հողի շերտով՝ կույտով պատել ◆ Տրակտորները հռնդում են, սևացնում արտերը։
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- սևաներկել, սևոտել
- թխացնել
- տե՛ս կեղտոտել, աղտոտել
- տե՛ս մթացնել, խավարեցնել, մթապատել, խավարապատել
- անարգել, անպատվել, նախատել, կշտամբել, պարսավել, ամաչացնել, խարանել, ձաղկել, ծանակել, նշավակել, անվանարկել, ներկել, սևացնել, խայտառակ անել, անարգանքի սյունին գամել, պարսավագրել էգրավոի, սատկել, տեսաբանել, խարել, վւաոթարել, ծաղկակոծել, ցույց առնել, խաղքռել, խաղքը բռն էլ, դասը քաշել, Էշին թարս նստեցնել, մրջուրը գցել, երեսը մուր քսել, երեսը մրել, երեսը պոկել, երեսը վեր բերել, երեսը վար առնել, երեսն ուտել, խաղք անել, երեսին թքել, ամոթանք տալ, խաղք ու խայտառակ անել, թուք ու մուր տալ, թքել-մրել, շուն դարձնել, շան օրը գցել, շան լափը գլխին լցնել թափել, երեսը սևացնել, ցեխը կոխել, ցեխը կոխել հանել
- անարգել, խայտառակել, պարսավել, նախատել, անվանարկել, վարկաբեկել, նշավակել, կշտամբել, հանդիմանել, արատավորել,
- անբախտացնել, քամբախտացնել (ժղ․), դրամա խաղալ գլխին, դուռը քարել, գլխին զուլում բերել(ժղ․), գլխին կրակ բերել, գլխին սև ու մութ բերել, երկինքը գլխին փուլ ածել, գլխին կարկուտ բերել, գլխին հող ու մոխիր ցանել (փչել), գլխին փորձանք բերել, գլխին սև անել
- տե՛ս բռնաբարել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։