սիրամարգ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [siɾɑˈmɑɾɡ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սիրամարգ

վանկեր՝ սի•րա•մարգ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հայկական բառ։ Առաջացել է՝ սիրուն և մարգ բառերի միաձուլումից, որի բուն գաղափարային իմաստը վերաբերվում է՝ սիրամարգի ագիի տեսքին, որն էլ իր հերթին հիշեցնում է կանաչագեղ և պճնազարդ մարգեր։

Գոյական

1. երփներանգ վառ գունավորումով փետուրներով ու հովհարաձև բացվող երկար պոչով հարավասիական խոշոր թռչուն
2. խայտաբղետ զարդարուն հագնված կին ◆ Ինչի՞ համար են բարեհաճել այդ սիրամարգերը
3. (նորբ․) զմրուխտահավ, սինամ հավք

Հոմանիշներ

1. (կենդբ․) զմրուխտահավ, սինամահավք, սքի (հնց․), (գվռ․) սինամոն հավք, զմրուխտ ղուշ

Արտահայտություններ

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	սիրամարգ(ը)	սիրամարգներ(ը)
Սեռ.	սիրամարգի	սիրամարգների
Տր.	սիրամարգի(ն)	սիրամարգների(ն)
Հայց.	սիրամարգ(ը)	սիրամարգներ(ը)
Բաց.	սիրամարգից	սիրամարգներից
Գործ.	սիրամարգով	սիրամարգներով
Ներգ.	սիրամարգում	սիրամարգներում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ peacock գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ павлин (ru) ‎(pavlin) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։

Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Սիրամարգ: