Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սնապարծութիւն

վանկեր՝ ս(ը)•նա•պար•ծու•թյուն

Ստուգաբանություն

Արմատ՝ սին, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ պարծ, վերջածանց՝ -ություն:

սնապարծ լինելը, սնապարծի հատկությունը ◆ –Սնապարծություններդ թող և քնիր։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Ինքզինքն արգանդի ու ջղային հիվանդությանց մասնագետ հռչակելով անօգուտ ու ծաղրելի սնապարծություն մը ցույց տալ չէր իր նպատակը։ (Գրիգոր Զոհրապ)
սնապարծի արարք՝ վարքագիծ՝ վերաբերմունք

պարծենկոտություն, գոռոզություն, սնափառություն, սնամոլություն, գոռոզամտություն, անձնակարծություն, անձնագովություն, ինքնակարծություն, ինքնագովություն, ինքնահավանություն, մեծամտություն, բարձրամտություն, անբարտավանություն, բարձրահոնություն, հոխորտանք, խրոխտանք, զրապարծություն, ֆանֆարոնություն, եսմեծություն, ինքնապանծություն, (հնց․)՝ կոկոզանք, կոկոզավզություն, կոկոզություն, սնոտեափառություն, ունայնափառություն, զրափառություն, նանրափառություն, նորափառություն, ունայնապարծություն, շփացություն, շփացածություն, անբարհավաճություն, մեծսրտություն (գվռ․)
տե՛ս փառասիրություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ swaggering, arrogation գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ тщеславие (ru) ‎(tščeslavije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։