Jump to content

սոված

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սո•ված 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. սովելի

Ածական

  1. քաղցած, ուտելու պահանջ ունեցող` զգացող
  2. ոչինչ չկեչած, սնունդ չստացած:◆ Սոված փոր` ստամոքս։
  3. (փխբ․) ապրուստի միջոցներից զուրկ, ծայրահեղորեն աղքատ:◆ Շատ սոված ազգականներ ունի։ (Շիրվանզադե)
  4. (խոհր․) օրգանիզմի այնպիսի վիճակ, որը պայմանավորված է երկար ժամանակ սննդանյութեր չնդունելու կամ պակաս ընդունելու հետ

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. քաղցած, անոթի, (հզվդ․) նքթած, նոթի, (գվռ․) անսվաղ, անաժուռ, թորթափ
  2. սովյալ (գրք․)
  3. տե՛ս աղքատ, ընչազուրկ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. սոված զկռտալ
    1. քաղցած լինել, ոտելու սաստիկ պահանջ զգալ
    2. ապրուստի միջոցներից զուրկ լինել, աղքատ լինել

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։