Jump to content

սուրալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սուրալ վանկեր՝ սու•րալ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. արագորեն արշավել՝ վազել, սլանալ
  2. արագորեն անցնել, սրընթաց հոսանքով անցնել՝ փչել  Սուրում էր մի իրիկնային մարմանդ քամի։ Եղիշե Չարենց
  3. արագորեն անցնել՝ գնալ (ժամանակի մասին)  Տարիներ են անցնել կորովի, սուրացել, գնացել անդարձ։ Եղիշե Չարենց
  4. սրընթաց թռչել  Ասես կաքավ էր սուրում՝ հպարտ ու գեղեցիկ։ Ստեփան Զորյան
  5. արագորեն ընթանալ՝ շարժվել  Օդանավակայանից դուրս եկանք ու սուրացինք քաղաք տանող ծառուղիով։ (Մ. Ուեստ)
  6. մի բանի վրայով սահել-անցնել՝ ընթանալ  Փոքրիկ տորմիղն սկսավ սուրալ խաղաղ ալիքների վրա։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. սլանալ, սրարշավել, թռչել (բնստ․), (հզվդ․) սրընթանալ, սրրալ, սրրանալ, սուրհանալ սրավարել (հնց․)
  2. սահել, անցնել, ընթանալ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]