Jump to content

սպանիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ս(ը)•պա•նիչ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. սպանող, սպանություն կատարող (մարդ)
  2. սպանելու հատկություն ունեցող, մահացու ◆ Սպանիչ դեղ՝ թույն։
  3. (փխբ․) շատ ծանր, անտանելի ◆ Սպանիչ ծաղր էր դա։
  4. (փխբ․) սաստիկ, արտակարգ, չափազանց, ծայրահեղ ◆ Սպանիչ տոթ՝ շոգ։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տե՛ս մարդասպան
  2. տե՛ս մահաբեր

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]