սպառել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [spɑˈrɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ (ը)ս•պա•ռել
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բայ
- գործածելով՝ օգտագործելով վերջացնել
- պարունակությունը գործածելով դատարկել՝ պարպել
- ծախսել ◆ Ու իր ամբողջ կարողությունը Սայիդը սպառեց, դրեց բարի գործերի վրա Հ.Թ.
- որևէ կարգի պահանջների բավարարության համար օգտագործել՝ գործածել՝ գործադրել ◆ Էլեկտրաէներգիա սպառել:
- ավարտել, վերջացնել ◆ Իր փաստարկումների հեղեղը սպառելուց հետո Սանդարյանը մեղմացավ Ն.Զ.
- (փխբ․) վատնել, անխնա կերպով գործադրելով ծախսել ◆ Եվ ինչպես մոլի մեր թարմ ուժերը մենք սպառում ենք ձեռքով սեփական Հ.Թ.
- (փխբ․) ոչնչացնել, քայքայել ◆ Նույնիսկ օրհնություններն անկարող են բուժել այն վերքերը, որոնք լափում, սպառում են իմ գոյությունը (Մուրացան)
- (փխբ․) ամբողջ տարածությունը վերջացնել, կտրել-անցնել մինչև ծայրը ◆ -Տե՛ս, Նազենի՛կ, ինչպես դաշտն ըսպառեց ձիս վզանուտ Դ.Վ.
- (փխբ․) քննել և լուծում տալ, քննության առնելով ավարտել ◆ Օրակարգի հարցերը չկարողացան սպառել:
- մաշել, հյուծել ◆ Սեր մը կար, որ կսպառեր անոր սիրտը Գ.Զ.
- (հնց․) սպառվել
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- վերջացնել, հատցնել, լմնցնել (արևմտհ․), փաղաղել (հնց․), (գվռ․) գլխել, հատացնել, խլսել
- դատարկել, պարապել
- բանեցնել, գործածել, օգտագործել
- ծախսել, ծախս անել, խարջել
- տե՛ս վատնել
- տե՛ս սպառել
- տե՛ս սպանել
- տե՛ս ավարտել
- վերջացնել, ավարտել, լրացնել, բոլորել, կատարել, պսակել, (արևմտհ․) կնքել, գլուխ բերել, գլուխ հանել, ի կատար ածել, վերջակետ դնել, վերջ դնել, վերջ տալ, վերջը առնել, ծայրին հասցնել, կոճակ անել, ալյուրը մաղել՝ մաղը կախել, դադար տալ (գվռ․)
- սպառել, պրծացնել, հատցնել, պարպել, խալրսել (գվռ․)
- վերջավորել, ավարտել, խոսքը ծալել, խոսքը կտրել, խոսքը կարճ կապել
- տե՛ս սպանել
- տե՛ս կործանել
- ավարտել
- տե՛ս վատնել
- տե՛ս ոչնչացնել, քայլել
- տե՛ս մաշել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։