Jump to content

սպիտակել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սպիտակել

վանկեր՝ (ը)ս•պի•տա•կել 

Կազմություն

[խմբագրել]

Արմատ՝ սպիտակ, վերջածանց՝ -ել:

Բայ

  1. սպիտակ գույն ստանալ, գույնն սպիտակ դառնալ ◆ Նույնիսկ փողոցի պատերը սպիտակում էին փռված լվացքից։ (Ակսել Բակունց)
  2. որևէ սպիտակ բանով պատվել՝ ծածկվել ◆ Գետինն արդեն սպիտակել էր։ (Նաիրի Զարյան)
  3. (փխբ․) լույսի լողերով ցոլալ, մթության մեջ լուսավոր շերտ կազմել ◆ Լուսնի տակ ճանապարհը սպիտակել էր։ (Ակսել Բակունց)
  4. (փխբ․) մութը ցրվել՝ փարատվել, վերանալ, լույսը բացվել ◆ Բույրը կուգա համբույրին քու՝ ըսպիտակի մինչև գիշեր։ (Մարտիրոս Վեսպեր)
  5. (փխբ․) մազերը ճերմակել ◆ Նրա մազերը արդեն սպիտակել էին (Մուրացան)
  6. (փխբ․) ծերանալ, ալևորել ◆ Վշտանար կինն արդեն սպիտակել էր:
  7. (փխբ․) գունատվել, դժգունել, սփրթնել ◆ Հասրաթյանի գեղեցիկ դեմքը սպիտակեց։ Սերո Խանզադյան
  8. մուգ գույնը բացվել, մուգությունն անցնել ◆ Ծովափում սևացել, ածուխ էր դարձել, բայց նորից սպիտակել է։
  9. (փխբ․) ձմեռը գալ, ձմռան փոխվել (ձյունով պատվելով հանդերձ) ◆ Սպիտակի մինչև աշուն։ (Մարտիրոս Վեսպեր)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. ճերմակել, սպիտականալ, ճերմականալ, ճերմագունել, ճերմկնալ (արևմտհ․), կաթնանալ (փխբ․), բամբակ դառնալ
  2. (փխբ․) ճերմակել, մազերը քաթան դառնալ, մազերին ձյուն իջնել, մազերին արծաթ իջնել, մազերին արծաթ կապել
  3. տե՛ս ծերանալ
  4. տե՛ս գունատվել, սփրթնել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]