ստեղծել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [stɛʁˈt͡sɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ստեղծել
վանկեր՝ (ը)ս•տեղ•ծել
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բնիկ հնդեվրոպական՝ *stel-g՛-՝ *stel- «դնել, կանգնեցնել» արմատից. հմմտ. անգլերեն talk «ցողուն» (նույն արմատից է հայերեն ստեղն «ցողուն»)։
Բայ
- առաջացնել, առաջ բերել, գոյություն տալ, գոյացնել, ստեղծագործական աշխատանքով կերտել ◆ Եվ միակտուր քարից սքանչելի ապարանք ստեղծեց: (Րաֆֆի)
- հիմնել, հիմնադրել ◆ Ճնշված մասսաներն իրենք են ստեղծում իրենց իշխանությունը։ (Ակսել Բակունց)
- հորինել, սկզբնավորել, գտնել ◆ Մեծ հայրապետը… ստեղծեց հայոց գիրը և նոր դպրություն։ (Րաֆֆի)
- կազմակերպել, ձևավորել, կազմել ◆ Կոլտնտեսություն՝ կուսակցություն ստեղծել:
- անել, կազմակերպել, հրավիրել, սարքել ◆ Ստեղծում էին զվարճալի խաղեր (Մուրացան)
- երևան բերել, առաջ բերել, որևէ բանի առաջանալու պատճառ՝ հիմք հանդիսանալ ◆ Աղմուկ՝ անախորժություն՝ բախումներ ստեղծել:
- նախապատրաստել՝ պատրաստել որևէ բան, առաջ բերել ◆ Հասարակական կարծիք՝ հռչակ ստեղծել:
- բնորոշ գծերով՝ հատկություններով՝ հատկանիշներով օժտել, ձևավորել, կազմավորել ◆ Աշխատանքն է ստեղծել մարդուն։
- (հնց․) արարչագործել։
- (փխբ․) հորինել, մոգոնել, հնարել։
- կազմել, բաղադրել ◆ Բառեր՝ տերմիններ ստեղծել:
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- շինել, կերտել, պատրաստել, սարքել, ճարտարել, արարել, դարբնել, մարմնավորել, ստեղծագործել, առաջացնել, գոյացնել, հաստել, գոյություն տալ, գոյության կոչել, աշխարհ բերել, առաջ բերել
- հիմնել, հիմնադրել, հիմնավորել, սկզբնավորել, հիմք դնել, սկիզբ դնել
- հորինել, հնարել, գտնել, մոգոնել
- կազմակերպել, ձևավորել
- արարչագործել
- կազմել, բաղադրել
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։