ստորաստիճան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [stɔɾɑstiˈt͡ʃɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ (ը)ս•տո•րաս•տի•ճան 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. ստորին՝ ցածր աստիճան ներկայացնող՝ հանդիսացող ◆ Ստորաստիճան վիճակ՝ պաշտոն։
  2. ստորին ցածր աստիճանի, ոչ բարձրաստիճան, ստորին ◆ Ստորաստիճան սպա՝ պաշտոնյա։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս ցածրաստիճան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]